Yürüme bir yerden başka bir yere taşınması amacıyla gövdenin iki ayak yardımıyla düz bir şekilde ilerlemesi işlevidir. Yürüme, öne düşmek ve kendini yakalamak için basit bir eylemdir. Bir ayak daima zemine temas eder ve bir döngü içinde iki dönem tek bacak desteği ve iki dönem çift bacak desteği vardır. Koşarken, hiçbir ayağın yere değmediği, “çift şamandıra” adı verilen bir süre vardır. Hareket düzeni, yaklaşık 7 yaşına kadar değişken ve düzensiz olma eğilimindedir.
Yürüme analizi, yürüme eyleminin klinik değerlendirilmesi için bir fırsat sunar. Yürüme değerlendirmesi veya analizi, klinisyenin gerekli becerileri geliştirmesi için standardizasyonun yanı sıra çok fazla zaman, uygulama ve teknik beceri gerektirir. Günümüzde çoğu yürüyüş analizi, zemin reaksiyon kuvvetlerini ölçmek için kuvvet platformları, kas aktivitesini ölçmek için elektromiyografi ve hareketi ölçmek için yüksek hızlı video hareket analiz sistemleri ile gerçekleştirilir.
YÜRÜYÜŞ DÖNGÜSÜ
Bir ayak yere temas ettiğinde tam bir yürüyüş döngüsü başlar ve aynı ayak yere ikinci defa temas ettiğinde biter. Ortaya çıkan iki ana aşama “Duruş Fazı” ve “Salınım Fazı” dır.
Basma Fazı ve Evreleri
Bu faz, topuk yere değdiğinde başlar ve aynı ayağın parmakları yerden ayrıldığında sona erer. Yürüyüşün duruş fazı, ayak zeminde ve taşıma ağırlığında olduğunda meydana gelir. Alt bacağın vücudun ağırlığını desteklemesini sağlar ve böylece, vücudun destekleyici uzuv üzerinde ilerlemesine izin verirken bir şok emici görevi görür. Normalde bu aşama yürüyüş döngüsünün% 60’ını oluşturur ve beş alt fazdan oluşur.
1) Topuk Teması
Kalçada yaklaşık 30° fleksiyon olmalıdır. Diz ilk temasta tam ekstansiyon veya 5° fleksiyonda olmalıdır. Ayak bileği ilk temasta nötral pozisyonda olmalı ve yere ilk olarak topuk temas etmelidir.
2) Ayağın Tam Teması
Topuğun yere değmesinden kısa süre sonra ayak tabanı da yere değer. Kalça fleksiyondan ekstansiyona gelmektedir. Bu fazda vücut ağırlığının aktarılmasıyla oluşan şokun absorpsiyonu için dizde yaklaşık olarak 20° fleksiyon olmalı ve ayak yere tamamen temas etmelidir.
3) Basma Fazı Ortası
Kalça ve diz ekstansiyonda, ayak bileği ise 10° dorsifleksiyondadır. Vücut ağırlık merkezi kalça ve diz ekleminin ortasından geçtiği için kas aktivitesine ihtiyaç olmadan kalça ve diz ekleminde stabilite sağlanmış olur. Amaç yerde sabit olan ayak üzerinde gövdeyi öne doğru ilerletmektir.
4) Topuk Ayrılışı
Tek basma fazı bitmektedir. Kalça 10 derece ekstansiyondadır, diz ekstansiyondan fleksiyona gelir. Vücut ağırlık merkezi kalça ve diz ekleminin ortasından geçtiği için kas aktivitesine ihtiyaç olmadan kalça ve diz ekleminde stabilite sağlanmış olur. Amaç bacağın yerden kesilmesidir.
Salınma Fazı ve Evreleri
Bu faz, parmakların yerden ayrılmasıyla başlar ve topuğun yere değmesiyle sona erer.
1) Hızlanma
Hızlanma fazı, parmak yerden ayrıldığı anda başlar. Topuğun vücut önünde yere değebilmesi için ayak hızlanmalıdır. Ayağın yerden kaldırılması ile başlar; ayak diğer ekstremitenin hizasına geldiğinde biter. Hızlı bacak fleksiyonu ve ayak bileği dorsifleksiyonu, hareketli kolun ileri ivmesini sağlamak için oluşur.
2) Salınım Ortası
Salınan taraftaki bacak basma fazındaki bacağın önüne geçer. Kalça ve dizdeki fleksiyon atalet etkisiyle olurken, ayak dorsifleksörleri kasılmaya devam ederek ayağın yere değmeden öne doğru ilerletilmesini sağlar.
3)Salınım Sonu
Amaç, ayağın yere basmaya hazırlanmasıdır. Yeterli adım uzunluğunun sağlanması için diz tam ekstansiyona gider. Hamstringler eksantrik kasılarak kalçada fleksiyon ve dizdeki ekstransiyonu kısıtlar; ayak bileği dorsifleksörleri de kasılmayı sürdürür.
Çift bacak duruş
Çift bacak duruşu, her iki ayağın parçalarının yerde olduğu yürüme aşamasıdır. Normal yürüyüşde, yürüyüş döngüsü sırasında iki kez oluşur ve döngünün yaklaşık% 25’ini temsil eder. Bu yüzde daha yavaş olanı daha yavaş yürür; yürüme hızı arttıkça kısalır.
Tek Bacak Duruş
Yürüme yürüyüşünün tek bacak duruşu aşaması, sadece bir bacak yerde iken meydana gelir; bu normal yürüyüş döngüsü sırasında iki kez meydana gelir ve döngünün yaklaşık% 30’unu alır.
NORMAL YÜRÜYÜŞÜN ÖZELLİKLERİ
Adım (Basamak) Genişliği
Her iki ayağın dikey eksenleri arasında kalan uzaklığı ifade eder. Bu ölçü, yetişkinlerde ortalama 5 ile 10 cm arasında değişirken ortalama olarak 8 cm kabul edilir . Adım genişliği, iki ayak çizgisi arasındaki mesafedir. Topuk ortasından veya ayak bileği eklemi ortasından ölçülür .
Adım uzunluğu
Yürüme sırasında iki ayak arasındaki mesafedir. bu mesafe yaklaşık 72 cm’dir, her birey için nispeten sabit (yani, adım uzunluğu genellikle tercih edilen yürüme hızı ile ilgilidir) ve her iki bacak için de eşit olması gerekir. Yetişkinlere göre daha küçük adımlar alan çocuklar ve erkeklerden daha küçük adımlar alan kadınlar, yaş ve cinsiyete göre değişir. Yüksekliğin de bir etkisi vardır: daha uzun boylu bir kişi daha büyük adımlar atar. Adım uzunluğu yaş, yorgunluk, ağrı ve hastalıkla birlikte azalma eğilimindedir.
Çift adım uzunluğu
Aynı ayağın iki topuk vuruşu arasındaki mesafedir. Normalde yaklaşık 144 cm’dir.
Hız
Yavaş yürüyüş sırasında dakikada yaklaşık 70 adım atılırken bu sayı, hızlı yürüyüş sırasında 130‟a kadar çıkabilir. Yürüme siklusunun süresi, yürüme hızına bağlıdır.
formülü ile hesaplanır.
Pelvis Rotasyonu
Pelvis rotasyon, femurun açısını zemine düşürmek için gereklidir .Dönme, ağırlık merkezi tarafından kat edilen yol boyunca yer değiştirme genliğini azaltır ve böylece ağırlık merkezi eğimini azaltır. Hareketli bacağında 4 ° ileri, duruş bacağında arkadan 4 ° olmak üzere toplam 8 ° pelvik rotasyon vardır. Dengeyi korumak için toraks ters yönde döner. Pelvis saat yönünde döndüğünde, toraks saat yönünün tersine döner ve bunun tersi de geçerlidir. Bu eşzamanlı rotasyonlar ters dönme kuvvetleri sağlar ve yürüme hızını düzenlemeye yardımcı olur.
