ventilatör cihazı nedir

VENTİLATÖR (YAPAY SOLUNUM) CİHAZI NEDİR?

VENTİLATÖR (YAPAY SOLUNUM) CİHAZI

 

Ventilatör Cihazı Nedir?

Ventilatör cihazı nefes almayı destekleyen bir makinedir. Buna solunum makinesi veya solunum cihazı da denir. Bu makineler çoğunlukla hastanelerde kullanılmaktadır. Ventilatörler akciğerlere oksijen alır, karbondioksiti vücuttan atar, hastanın daha kolay nefes almasına yardımcı olur ve kendi başına nefes alma yeteneğini kaybeden insanlar için nefes alır.

ventilator cihazi nedir
Ventilatör genellikle genel anestezi altındayken ameliyat sırasında veya ciddi bir akciğer hastalığı veya normal solunumu etkileyen başka bir durumun tedavisi gibi kısa süreler için kullanılır. Bazı insanlar ventilatörleri uzun süre veya hatta hayatlarının geri kalanı boyunca kullanmaları gereken bir durumdan muzdarip olabilir.
Tıbbi cihazlar ile ilgili oynatma listemizi izlemek için:

Ventilatör Cihazı Nasıl Çalışır?

Ventilatör akciğerlere hava üflemek için basınç kullanır. Bu basınç pozitif basınç olarak bilinir. Bir hasta genellikle havayı kendiliğinden solur, ancak bazen ventilatör de onlar için yapar.
Hastanın aldığı oksijen miktarı ventilatöre bağlı bir monitörden kontrol edilebilir. Hastanın durumu özellikle hassassa, monitör bakıcıya hava basıncında bir artış olduğunu gösteren bir alarm gönderecek şekilde ayarlanacaktır.
ventilator cihazi nasil calisir

Makine, akciğerlere oksijen getirerek ve akciğerlerden karbondioksit alarak çalışır. Bu, solunum zorluğu olan bir hastanın uygun miktarda oksijen almasını sağlar. Aynı zamanda hastanın vücudunun iyileşmesine yardımcı olur, çünkü zor nefes almanın ekstra enerjisini ortadan kaldırır.

Bir ventilatör solunum borusundan hava yoluna hava üfler. Tüpün bir ucu hastanın nefes borusuna yerleştirilir ve diğer ucu ventilatöre bağlanır. Solunum tüpü ventilatörden hava ve oksijenin akciğerlere akmasına izin vererek bir hava yolu görevi görür. Hastanın tıbbi durumuna bağlı olarak, solunum tüpleri yerine solunum maskesi kullanabilirler.

Ventilatör Cihazlarının Tarihsel Gelişimi

ilk medikal ventilator

  • Ventilasyon gelişimi tarihsel olarak MÖ 460 yıllarında Hipokrat’ın havayı bilimsel olarak değerlendirmesi ve suda boğulma durumlarında nefes borusuna yerleştirilecek bir kanül vasıtasıyla hastaya hava gönderilmesi gerektiğini bildirmesiyle başlar.
  • Aristo’nun havasız ortamda canlıların öldüğünü belirtmesi ve havaya her zaman gerek duyulduğunu belirtmesi M.Ö. 380’lere dayanır.
  • İlk denemeler 1493’te başlar.
  • Mekanik ventilasyonun ilk örneği Vesalius tarafından 1541 yılında yapılır.
  • Courtois 1790’da ilk kez körük yerine piston silindir kullanarak yapay ventilasyonu gerçekleştirmiştir.
  • 1864’te Alfred Jones “spirophore” adı verilen ve vücudu içine alan ilk tank ventilatörü yani negatif basınçlı ventilatörü tanıtmıştır.
  • 1876’da Woillez çelik akciğerin ilk prototipi olan “spirofor”u geliştirmiştir.
  • Crafoord, Frenckner ve Andreason 1940 yılında “spiropulsatör” olarak adlandırılan ve “aralıklı pozitif basınç” uygulayan bir ventilatörü kullanıma sokmuşlardır.
  • Mörch 1941’de “aralıklı pozitif basınç” uygulayan ilk piston ventilatörü yapmıştır.
  • Modern anlamda pozitif basınçlı mekanik ventilasyon ilk olarak 1952 Danimarka ve 1953’te İsveç’te ortaya çıkan hastalıklarda Engström tarafından uygulanmıştır.
  • 1980’den itibaren mikroişlemci ventilatörler hızla yaygınlaşmış, “basınç kontrollü” ve “basınç
    destekli” ventilasyon gibi yeni modlarla günümüze kadar gelinmiştir.
  • Günümüzde ise Corona virüs nedeniyle fazlasıyla ventilatör cihazına ihtiyaç duyulmuştur. Bu nedenle birçok firma ventilatör cihazları üretmeye başlamıştır. Türkiye’de ise Biosys Biyomedikal Mühendislik Ltd. Şti. daha önce az sayıda üretebildiği ventilatör cihazları için büyük şirketlerin desteğini alarak ayda 5000 cihaz üretebilecek kapasiteye ulaşmıştır. Biosys Biyomedikal’i bu başarısından dolayı tebrik ederiz. Bu vesileyle devlet desteğinin biyomedikal alanına artması gerektiğinin anlaşılmış olmasını umut ediyoruz.

ilk medikal ventilator 1

Solunum Mekaniğinde Temel Kavramlar

  • Ventilasyon: Spontan solunum ya da spontan ventilasyon, havanın akciğer içine ve dışına hareketidir.
  • Respirasyon: Respirasyon inhale edilen gazın membrandan geçiş hareketidir.
  • İnspirasyon: Ventilasyon sırasında, akciğerlere hava girişi inspirasyon olarak adlandırılır.
  • Ekspirasyon: Akciğerlerden hava çıkışı ekspirasyon olarak adlandırılmaktadır ve normalde pasif bir
    olaydır.
  • Akciğerde Hava Hareketleri: Akciğerde oluşan hava hareketlerinin temeli basınç değişiklikleridir.

Mekanik Ventilasyon

Mekanik ventilasyon (MV) yaşamsal bir fonksiyon olan solunum işleminin yapay olarak “ventilatör” adı verilen bir cihaz yardımı ile sürdürülmesidir. Bu cihaza “respiratör” adı da verilmektedir. Günümüzde özellikle yoğun bakım hekimliğindeki hızlı gelişmeler ventilasyon uygulamasını tedavinin ayrılmaz bir parçası yapmıştır.

Bir ventilasyon uygulamasında aşağıdaki bileşenlere ihtiyaç duyulmaktadır:

  • Ventilatör: Hasta solunumunu sağlar.
  • Haricî oksijen kaynağı: Sisteme dışarıdan oksijen uygular.
  • Karıştırıcı: Ventilatörün hava ile oksijeni karıştırması için gerekli kısmıdır.
  • Kullanıcı arayüzü: Hastadan ve cihazdan alınan verilerin gösterilebildiği aynı zamanda gerekli ventilasyon modlarının ayarlandığı birimdir. Monitör üzerinden işlemleri gerçekleştirebilir.
  • Nemlendirici ve soluk sistemi: Ventilatör ve hastayı birbirine bağlayan sistemdir. Aygıtta oluşan teknik ve işlemsel hataları tanımada kullanılır.

Mekanik Ventilasyonun Amaçları

  • Gaz değişimini düzeltmek, yeterli oksijenasyon ve/veya karbondioksit eliminasyonu sağlamak
  • Solunum yetmezliğine yol açan patoloji ortadan kaldırılıncaya kadar solunum işini azaltmak
  • Normal asit baz dengesi sağlamak
  • Havayolu açıklığını korumak

Negatif Basınçlı Ventilatörler

Negatif basınçlı ventilatörler respiratuar kasların fonksiyonlarını taklit etmekte ve hastanın fizyolojik mekanizmalara göre solunumuna izin verilmektedir.

Avantajları: Bu ventilatörler sağlamlık, kullanım kolaylığı ve güvenlik açısından avantajlara sahiptir. Entübasyon ve nemlendirmeye gereksinim göstermemeleri dolayısı ile avantaj sağlar. Bu yöntemde hastalar konuşabilir, rahatlıkla beslenebilir.

Dezavantajları: Tank ventilatörlerin büyük ve hantal oluşları en önemli dezavantajlardır.

Pozitif Basınçlı Ventilatörler

Negatif basınçlı ventilasyonun çeşitli sınırlamaları olması, pozitif basınçlı ventilasyon yapmaya yarayan aygıtların gelişmesine yol açmıştır. Pozitif basınçlı ventilasyonda ventilatör ile hava yollarına atmosfer basıncının üstünde bir basınç uygulanarak alveol ve hava yolu arasında bir basınç gradienti oluşturulur.

Pozitif basınçlı ventilasyon için gerekli ekipmanlar şunlardır:

  • Maske ve maskeyi tutan aparat
  • Ventilatör
  • Ventilatör devresi
  • Aksesuarlar

Ventilatör Cihazında Olması Gereken Özellikler

Cihaz 220 VAC, 50 Hz uygun olacak ve şebeke gerilimindeki değişmeleri kompanse edebilecek düzeneğe sahip olmalıdır. Tam şarjlı iken en az 6 saat çalışabilmesini sağlayabilecek batarya sistemi olacak, ayrıca araç elektrik
sistemine uyum sağlayabilecek 12-30VDC ile çalışabilecek bağlantıları olmalıdır.

  • Ventilatör mikroişlemci kontrollü, zaman döngülü ve volüm kontrollü olmalıdır.
  • Hasta transportunda kullanılmaya yönelik, kompakt yapıda, her türlü araç, arazi ve yol koşullarına uygun olmalıdır.
  • Kolay taşınabilir olmalı, cihazın ağırlığı aksesuarlar hariç 5 kg’ı geçmemelidir.
  • Cihaz darbelere karşı dayanıklı olmalıdır.
  • Cihaz aşağıda yazılan parametrelerde solunum modlarına sahip olmalıdır.
  1. Hacim kontrollü solunum (CMV/IPPV)
  2. Yardımcı ( assisted) solunum (A/C)
  3. Sürekli pozitif havayolu basıncı ( CPAP)
  4. Senkronize intermitant (aralıklı) zorunlu solunum (SIMV)
  5. Pozitif ekspirasyon sonu basınç (PEEP)
  6. Spontan solunum ve apne ventilasyonu
  • Cihaz çocuklar ve yetişkinler için kullanıma uygun olmalı ve tidal volümü 50- 2000 ml ayarlanabilmelidir.
  • Solunum frekansı 5-60 /dk. olarak ayarlanabilmelidir.
  • İ:E oranı veya insprasyon zamanı ayarlanmalıdır (1:3, 2:1).
  • Akım hızı 5-100 litre/dk. arasında ayarlanabilmelidir.
  • Cihazın oksijen ile havayı karıştıran bir karıştırıcısı olmalı ve bu karışım ayarlanabilmelidir.
  • Cihazın ekranı olmalı ve ventilatör ile aşağıdaki parametreler dijital olarak monitorize edilmelidir.
  1. Hava yolu basıncı
  2. Spontan tidal volüm
  3. Solunum frekansı
  4. İnspirasyon zamanı veya I:E
  5. Alarm limitleri
  • Şu parametreler için alarmlar bulunmalıdır:
  1. Apne
  2. Disconnect veya devre ayrılması
  3. Maksimum-minimum havayolu basıncı
  4. Güç yetmezliği, batarya bitme alarmı
  5. Solunum sayısı
  • Cihaz için basınçlı hava kaynağına ihtiyaç duyulmamalı, gerektiğinden oksijen bağlantısı yapılabilmelidir.

Diğer blog yazılarımızı okumak için buraya tıklayınız.

Kaynaklar:

  1. https://www.healthline.com/health/ventilator 
  2. https://www.sonashomehealth.com/medical-ventilator/
  3. https://www.bbc.com/news/health-52036948
  4. https://www.idsmed.com/hk-en/news/how-does-a-ventilator-work_398.html
  5. http://megep.meb.gov.tr/mte_program_modul/moduller_pdf/Yapay%20Solunum%20(ventilat%C3%B6r)%20Cihazlar%C4%B1.pdf

Yorum bırakın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir